WIM

Nagroda im. Szpitala Ujazdowskiego

Nagroda przyznawana jest za szczególne osiągnięcia w działalności społecznej i zaangażowanie na rzecz drugiego człowieka. Dedykowana jest osobom, których pasje sięgają poza medycynę, którzy swój czas poświęcają potrzebującym lub też łączą medycynę z innymi dziedzinami nauki i sztuki „pro publico bono”. Co warto podkreślić, nagroda ta nie jest orderem do przypięcia, nie jest kolejną nagrodą, ale jest uhonorowaniem i zobowiązaniem do pomocy bliźniemu, tak jak robili to przez wieki lekarze Szpitala Ujazdowskiego.

Historia Szpitala Ujazdowskiego doskonale oddaje jej charakter – od 1793 roku przez Insurekcję Kościuszkowską, Powstanie Listopadowe, Powstanie Styczniowe, Bitwę Warszawską 1920, Wojnę Obronną września 1939, aż do Powstania Warszawskiego – szpital zawsze był w epicentrum ważnych dla Polski wydarzeń, zawsze niósł pomoc bliźnim angażując lekarzy i społeczność Warszawy w opiekę na chorymi i rannymi.

To właśnie ten Szpital był nazwany Rzeczpospolitą Ujazdowską. Tutaj leczył się Marszałek Józef Piłsudski, tutaj przychodził na badania rentgenowskie, dr Janusz Korczak ze swoimi podopiecznymi. Tutaj zaznaczyła swoją aktywność Armia Krajowa. Z tego szpitala znana i popularna tancerka Loda Halama wyprowadziła ponad 20 westerplatczyków, ocalając im życie. To właśnie ten szpital przez cały okres okupacji był finansowany przez króla czekolady dr. Jana Wedla. Do Szpitala Ujazdowskiego płk dr Leon Strehl bezpiecznie przeprowadził ze Szpitala Maltańskiego w czasie Powstania Warszawskiego personel medyczny i pacjentów.