Profesor Leszek Lisowski jest badaczem zajmującym się inżynierią genetyczną wektorów wirusowych oraz inżynierią genomową wykorzystywaną w metodach terapii genowej. Uzyskał tytuł doktora w zakresie badań związanych z opracowywaniem wektorów lentiwirusowych do leczenia β-talasemii a następnie ukończył staż podoktorski na Uniwersytecie Stanforda, gdzie poprzez krzyżowanie wielogatunkowe opracował projektowanie, wytwarzanie i modyfikacje rekombinowanych wektorów wirusa adenowirusowego (rAAV). Stworzył pierwszy bioinżynieryjny rAAV do zastosowań klinicznych. W 2012 r. prof. Lisowski został zatrudniony przez Salk Institute for Biological Studies, a następnie w 2015 roku rozpoczął pracę na University of Sydney / Children’s Medical Research Institute (CMRI) w celu utworzenia niezależnego zespołu badawczego – Translational Vectorology Research Unit. W 2017 roku otrzymał w Polsce z Ministerstwa Obrony Narodowej grant „Kościuszko” i utworzył drugi zespół badawczy w Wojskowym Instytucie Higieny i Epidemiologii (MIHE). W 2020 roku przeniósł się do Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie. Jego badania koncentrują się na zagadnieniach związanych z biologią wątroby i ośrodkowego układu nerwowego a także biologią i wektorologią AAV, w tym w szczególności opracowywaniu nowych bioinżynieryjnych wariantów AAV. Ponadto jego grupa specjalizuje się także w opracowywaniu i doskonaleniu technologii wytwarzania wektorów wirusowych, w tym produkcji i oczyszczaniu, ze szczególnym uwzględnieniem klinicznej produkcji wektorów. Obecnie prof. Lisowski ściśle współpracuje z rządem Nowej Południowej Walii i firmą Westmead Research Precinct w celu ustanowienia Advanced Therapeutics Translational Program (ATTP), który będzie specjalizował się w opracowywaniu i wdrażaniu klinicznych terapii genowych u dzieci i dorosłych.